در این نوشتار به بررسی تفاوت های سرقفلی با حق کسب و پیشه و نکات مهم و کاربردی در خصوص آنها می پردازیم.
به مبلغی که مالک علاوه بر اجارهبها از مستأجر دریافت میکند سرقفلی گفته می شود.
به مبلغی که مستاجر بابت راه اندازی کسب و ارزش آفرینی برای محل کسب (محل اجاره) از مالک در ازای تخلیه مورد اجاره دریافت می کند حق کسب و پیشه گفته می شود.
اماکن تجاری که تا پیش از قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال ۱۳۷۶ اجاره داده شده اند مشمول الزامات قانون موجر و مستاجر سال ۱۳۵۶ می باشند و حتی اگر تمدید قرارداد اجاره آنها پس از سال ۱۳۷۶ و طبق تشریفات قانون روابط موجر و مستاجر سال ۱۳۷۶ باشد باز هم مشمول قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال ۱۳۵۶ می باشند.
برابر قانون روابط موجر و مستاجر مصوب مردادماه سال ۱۳۵۶ به مستاجر اماکن تجاری ، حق داده شد که حتی با وجود عدم پرداخت مبلغی به عنوان سرقفلی از حق سرقفلی برخوردار شوند و بسیاری از مستاجران با استفاده از مزایای این قانون بدون آنکه مبلغی به عنوان سرقفلی پرداخته باشند دارای حق سرقفلی شدند.
در قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال ۱۳۷۶ این رویه اصلاح شد و مقرر گردید فقط مستاجرانی، حق سرقفلی پیدا خواهند کرد که مبلغی تحت عنوان سرقفلی پرداخت کرده باشند.
اگر مالک محل تجاری ، اجازه تغییر شغل و امکان اجاره دادن آن را به مستاجر داده باشد این حق ، مختص و مخصوص خود مستاجر کنونی است و مستاجر بعدی نمی تواند مدعی شود که این حق را او هم دارد.
در هر موردی که در قانون روابط موجر و مستاجر به مستاجر اجازه مطالبه حق سرقفلی از موجر داده شده است منظور قانون ، سرقفلی به نرخ و قیمت امروز است.
پیش فروش واحد های تجاری و انتقال حق سرقفلی یا اجاره آنها تا هنگامی که منجر به تحویل و تصرف واحد تجاری به خریدار یا منجر به تنظیم سند رسمی اجاره یا آغاز فعالیت کسبی نشده باشد نمی تواند از سوی ماموران مالیاتی به معنی فعالیت کسبی برای خریدار باشد و نباید دلیلی برای مطالبه مالیات مشاغل از خریداران قلمداد شود.
فعالیت کسبی برای مطالبه مالیات باید دلایل و مدارک خاص و قطعی داشته باشد.
در صورتی که در خصوص موضوع این نوشتار سوال یا مشکل حقوقی دارید کافیست اپلیکیشن مشاوره حقوقی آنی مشاور را دانلود و نصب کنید.
مقالات مرتبط
ارتباط با وکیل متخصص در حوزه مشاوره حقوق کار
دانلود اپلیکیشن انی مشاور