۲۸

آبان

هر یک از وراث که در مورد تقسیم ارث با بقیه اختلاف دارد به منظور حل مشکل می تواند از دادگاه بخواهد که نقش واسطه را داشته باشد و مشکل و اختلاف بین طرفین را با وساطت فیصله بدهد و طرفین را برای توافق و سازش به دادگاه دعوت نماید.

یکی از مشکلاتی که بعد از فوت شخص بین وراث متوفی پیش می آید اختلاف بر سر چگونگی تقسیم ارث یا اعتراض به تقسیم اموال باقی مانده (ترکه) از متوفی است.

همچنین موضوعات دیگری مانند عدم توافق وراث در مورد تقسیم ارثه، میزان سهم الارث و اجرای وصیت متوفی می‌توانند منشأ اختلاف باشند و در نهایت موجبی برای طرح دعوا در مراجع قضایی شوند.

حتی با وجود اینکه مطابق قانون سهم الارث همه وراث مشخص شده است، باز هم به دلایل متعددی امکان بروز اختلاف حقوقی میان وراث وجود دارد.

وراثی که در تقسیم ارث یا فروش یا نگه داری اموال با هم به توافق نرسند یا تقسیم انجام شده را باطل بدانند می‌توانند با مراجعه به مشاور حقوقی یا وکیل متخصص در امور مربوط به ارث در مجموعه آنی مشاور از راهکار قانونی آن آگاه شوند.

دعاوی ناشی از ارث

مهمترین دعاوی ناشی از ارث عبارتند از:

دعوای مربوط به گواهی انحصار وراثت، دعاوی مربوط به اعتبار وصیت متوفی، دعوای رد یا قبول وصیت، دعوای اثبات یا رد نسب، دعوای نفقه و مهریه زوجه متوفی، دعاوی بطلان تقسیم نامه ارث، دعاوی درخواست تقسیم ارث

مرجع رسیدگی به دعاوی ارث

مرجع رسیدگی به امور راجع به دعاوی ارث دادگاه عمومی حقوقی آخرین اقامتگاه متوفی در ایران می باشد و اگر متوفی در ایران اقامتگاه نداشته باشد دادگاه آخرین محل سکونت متوفی در ایران صالح به رسیدگی می‌باشد و اگر متوفی در ایران محل سکونت نداشته باشد دادگاهی که اموال غیرمنقول متوفی در حوزه آن واقع شده است صالح به رسیدگی است و اگر اموال غیرمنقول هم در حوزه‌های متعدد واقع باشند دادگاهی که قبل از همه اقدام نموده، صالح می‌باشد.

مطابق قانون دعاوی مربوط به ترکه از جمله تقسیم ارث از امور حسبی می باشند که از دعاوی غیر قابل ارجاع به داوری بوده و رسیدگی به این امور در صلاحیت مراجع قضایی است.

در این نوشتار(مطلب) به بیان نکات مهم حقوقی در مورد سازش نامه تقسیم ارث می پردازیم.

سازش چیست؟

سازش در لغت‌ به معنی حسن ‌سلوک، خوش رفتاری، صلح و آشتی، حصول توافق بین دو تن و سازگاری و هماهنگی است و نیز به معنای رفع کدورت و اختلاف و ایجاد توافق بین طرفین است. سازش‌نامه نیز نوشته‌ای مبنی بر برقرار ساختن صلح و آشتی بین طرفین است.

سازش در اصطلاح حقوقی و قانون آیین دادرسی مدنی به معنی موافقت و هماهنگی بین طرفین دعواست که به صورت داوطلبانه در داخل یا خارج از دادگاه و به منظور پایان ‌دادن به شکایت و دعوای موجود بین طرفین صورت می‌پذیرد.

اعتبار سازش‌نامه

سازش‎‎نامه سندی است که مانند احکام دادگاه‌ها لازم الاجراست و علاوه بر طرفین دعوا بین وراث و قائم‎مقام قانونی آنها نیز معتبر می باشد. و دادگاه می‌تواند به در خواست متعهدله برای اجرای مفاد آن اجراییه صادر کند.

در صورت وقوع صلح و سازش بین طرفین دعوا، قرارداد سازش عقدی لازم تلقی می‌شود. به این معنا که طرفین ملزم به رعایت آن می شوند و هیچ یک از طرفین نمی‎توانند چنین سازشی را فسخ کنند. مگر در مواردی که قانون مشخص کرده است.

مطابق قانون در هر مرحله از دادرسی طرفین می‌توانند دعوای خود را به طریق سازش خاتمه دهند.

در نتیجه یکی از راهکارهای حل اختلاف میان وراث مصالحه و سازش است که مسلما مزیت های بیشتری نسبت به طرح دعوا در دادگاه دارد.

مطابق ماده ۱۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی هرکس می‌تواند در مورد هر ادعایی از دادگاه نخستین به طور کتبی درخواست نماید که طرف او را برای سازش دعوت کند.

یک نکته و ادامه نوشتار:

در بخش پرسش و پاسخ سامانه «آنی‌مشاور» صدها پرسش و پاسخ حقوقی کاربردی مرتبط با این نوشتاردرباره سوال شما عزیزان بوده و کارشناسان ما به آن پاسخ داده‌اند را آورده‌ایم و‌ چه بسا پاسخی برای پرسش خود در میان آنها پیدا کنید. امکان جستجو در بین پرسش و پاسخ‌ها را نیز دارید.

برای مراجعه به بخش پرسش و پاسخ روی پیوند زیر بزنید:

https://animoshaver.ir/questio

سازش قبل از اقامه دعاوی ناشی از ارث

بنابراین این نوع درخواست سازش، مرحله‌ای قبل از اقامه‌ دعواست. به این صورت که طرفین به دادگاه دعوت می‌شوند و در دعوت‌نامه‌ دادگاه قید می شود که خوانده برای سازش دعوت شده است.

سازش پس از اقامه‌ دعاوی ناشی از ارث

منظور از سازش پس از اقامه‌ دعوا، زمانی است که دعوا در دادگاه اقامه شده است اما وراث مایل هستند که اختلاف خود را با سازش و توافق به پایان برسانند. بنابراین در تمام مراحل دادرسی امکان ختم دعوا به سازش وجود دارد.

اشکال مختلف تنظیم سازش‎نامه تقسیم ارث

در صورتی که وراث تصمیم به سازش بگیرند می توانند در دادگاه یا خارج از دادگاه سازش کنند. ولی در نهایت سازش آنها باید منجر به صدور گزارش اصلاحی از طرف دادگاه شود.

سازش‎نامه با توجه به اعتبار محل تنظیم آن به دو دسته تقسیم می‌شود:

۱- سازش‎نامه تقسیم ارث تنظیم‎شده در دادگاه، که به سازشنامه مزبور گزارش اصلاحی گفته می‌شود که یک سند رسمی و لازم‎الاجراست.

۲- سازش‎نامه تقسیم ارث تنظیم‎شده در خارج از دادگاه

سازشی که خارج از دادگاه نزد ماموران رسمی انجام شود در حکم سازش در دادگاه است. که از جمله آنها می‎توان به سازش در حین اجرای قرار مانند قرار تحقیق محلی، معاینه‌ محل و سازش در دفاتر اسناد رسمی اشاره کرد.

با توجه به اینکه تقسیم ارث و مطالبه سهم‌الارث از امور قضایی است و به یک نوع اظهارنظر قضایی برای فصل خصومت نیاز دارد، بنابراین الزاماً باید تحت نظارت مراجع قضای انجام و تایید شود.

اعتراض به تقسیم و ابطال تقسیم نامه

در تقسیم اموال متوفی به صورت انحصار وراثت و تفاهم وراث بر سر تقسیم باز هم ممکن است در مرحله تقسیم و یا بعد از تقسیم یکی از وراث به خاطر اعتراض به چگونگی تقسیم در دادگاه علیه وراث دیگر طرح دعوا کند و خواستار ابطال تقسیم باشد.

در رابطه با ابطال تقسیم نامه ارث می توان گفت که مواد ۶۰۰ و ۶۰۱ و ۶۰۲ قانون مدنی در مورد راه های بطلان تقسیم ارث چنین مقرر کرده اند:

اگر کسی خواستار ابطال تقسیم باشد این کار جز از طریق طرح دعوا و صدور رای انجام نمی شود. پس اگر بعد از تقسیم معلوم شود که تقسیم کردن اموال به صورت غلط انجام گرفته و این امر بر دادگاه اثبات گردد تقسیم باطل خواهد شد.

توصیه می کنیم نوشتار نحوه تقسیم ارث را هم مطالعه بفرمایید.

شما عزیزان می‌توانید برای انجام وکالت یا دریافت مشاوره حقوقی و یا سفارش تنظیم لایحه و دادخواست و دفاعیات حقوقی و دریافت دیگر خدمات حقوقی از مشاوران، کارشناسان و وکلای متخصص در «آنی مشاور» از ساعت ۱۰ تا ۱۷ روزهای غیر‌تعطیل شنبه تا چهارشنبه با شماره‌ : 02188326049 و یا 09195663606 تماس حاصل فرمایید. همچنین امکان دریافت مشاوره آنلاین حقوقی و دریافت برخی خدمات حقوقی از طریق لینک زیر برای شما فراهم می‌باشد.